O książce: rok / Autor odnalazł swój „suszony kwiat” nie w procesie Gillesa de Retza, ale w procesie Oscara Wilde'a.. Był wieczór Leninka, były grube tomy postępowania sądowego. I pojawiło się pytanie – po co pisać o nieszczęsnym panu Wilde’u – o nie! Niech jego cień spoczywa w pokoju. Wtedy właśnie uniósł się delikatny aromat. Epoka wiktoriańska! Straszne-piękne. Uroczy.